W związku z pojawiającymi się w mediach nieprawdziwymi informacjami i manipulacją faktami dotyczącymi zawieszenia certyfikatu FSC dla RDLP w Łodzi, chcielibyśmy przedstawić wszystkim zainteresowanym szczegóły i okoliczności związane z tym faktem.

Odnosząc się do treści przekazów medialnych Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Łodzi informuje, że:

•  Certyfikat został zawieszony maksymalnie do dnia 7 stycznia 2022 r. mimo trwającej obecnie procedury odwoławczej prowadzonej przez ASI. Nieprawdą jest więc, że RDLP w Łodzi utraciła certyfikat FSC.

•  Nieprawdą jest, że odbiorcy drewna nie byli informowani o możliwości braku oznaczenia drewna certyfikatem FSC, przez co zostali narażeni na straty. Posiadanie certyfikatu FSC nigdy nie było warunkiem umów zawieranych z odbiorcami drewna, a na organizowanych z interesariuszami spotkaniach w 2019 i 2020 r., podkreślaliśmy wielokrotnie, że nie gwarantujemy utrzymania certyfikatu FSC.

•  Procedura odwołania została przeprowadzona przez RDLP w Łodzi zgodnie z dokumentami: FSC-STD-20-001 V4-0 EN i „Procedura dotycząca skarg i odwołań programu QUALIFOR” (Doc. Nr: RD 05-04 z 22 Feb. 2010), w których wskazano, że: „Główne biuro prgramu Qualifor znajduje się w Południowej Afryce – SGS South Africa Pty Ltd….. skarga powinna trafić do Dyrektora Programu Qualifor w Afryce Południowej”. Dokumenty te określają również terminy rozpatrywania spraw – maksymalnie 90 dni, a RDLP w Łodzi na odpowiedź czekała 477 dni.

Weryfikacja wymienionych kwestii wymaga zapoznania z regulacjami zamieszczonymi na stronach internetowych – w przypadku programu odwołań SGS Qualifor jest dostępna tutaj.
W przypadku wymagań akredytacyjnych są to: „Ogólne wymagania dla jednostek certyfikujących akredytowanych przez FSC”.

•  Zgodnie z umową zawartą z SGS Polska język obowiązujący w korespondencji to język polski. W dokumencie „Ogólne wymagania dla jednostek certyfikujących akredytowanych przez FSC” w zasadach akredytacji w pkt. 1.9.4 czytamy: „Jednostka certyfikująca powinna udzielić odpowiedzi na skargę i odwołanie w tym samym języku, który jest używany w publicznym podsumowującym raporcie z certyfikacji lub powinna ustalić używany język z osobą składającą skargę”. Raporty są publikowane w języku polskim i angielskim, więc nasze odwołanie zostało przesłane w tych językach do jednostki SGS South Africa.

•  W wyżej wymienionej procedurze odwoławczej Qualifor, jak i pismach SGS Polska, wskazano precyzyjnie: „Główne biuro programu Qualifor znajduje się w Południowej Afryce – SGS South Africa Pty Ltd….. skarga powinna trafić do Dyrektora Programu Qualifor w Afryce Południowej”. Taki tryb rozpatrywania skarg został również wskazany przez FSC w Bonn: „posiadacz certyfikatu (RDLP Łódź) powinien skorzystać w pierwszej kolejności, z całej procedury rozpatrywania skarg SGS: Procedura dotycząca skarg i odwołań programu QUALIFOR - Dyrektora Programu: Qualifor SGS South Africa”. Nieprawdziwa więc jest informacja jakoby odwołanie winno być kierowane do siedziby biura SGS w Szwajcarii. Procedura odwołania ze strony RDLP w Łodzi została przeprowadzona właściwie.

•  Zdementować należy również informację, że insektycydu Dursban użyto na powierzchni certyfikowanej, gdyż RDLP w Łodzi ubiegała się o certyfikację dla 99,97% zarządzanego terenu, co pozostaje zgodne z zasadami FSC. Uregulowania w tym względzie zawarte są w dokumencie „POLITYKA FSC - CZĘŚCIOWA CERTYFIKACJA DLA ZARZĄDZAJĄCYCH LASAMI O DUŻEJ POWIERZCHNI FSC-POL-20-003 (2004) EN”.Zgodnie z nim umowa z firmą certyfikującą SGS Polska została podpisana dla 99,97% powierzchni RDLP w Łodzi. Certyfikowanie części obszaru nie było kwestionowane podczas podpisywania umowy z firmą SGS Polska, ani podczas audytu recertyfikacyjnego w roku 2018 i 2019.

•  RDLP w Łodzi nie mogła zgodzić się z zapisem w raporcie mówiącym, że: „Zabronione przez FSC środki chemiczne stosowane są bez zatwierdzonej przez organizację FSC derogacji”, ponieważ wspominany środek został zastosowany na powierzchni nieobjętej certyfikacją, czyli tylko tam, gdzie mógł zostać użyty.

•  Użyty na powierzchni nieobjętej certyfikatem środek chemiczny „Dursban 480EC” był w tamtym momencie dopuszczony  do stosowania w UE i nie jest stosowany przez RDLP w Łodzi od momentu wycofania go przez właściwego ministra tj. od dnia 16.04.2020 r.

•  Zarzut niepozostawiania 5 proc. powierzchni do naturalnej śmierci i rozkładu drewna nie znajduje potwierdzenia w rzeczywistości, gdyż te były zostawione, a audytor zakwestionował ich powierzchnię, co wyniknęło z jego nadinterpretacji kryterium 6.3.11. i stało się powodem naszego odwołania. Poddanie się nadinterpretacji wymagań tego kryterium skutkowałoby działaniem na szkodę Skarbu Państwa, a więc byłoby działaniem penalizowanym w polskim prawie.

Istotne dla sprawy jest to, że audyty FSC i PEFC były prowadzone równocześnie przez ten sam podmiot (SGS Polska) i tę samą osobę w roli audytora wiodącego. Zestawienie powierzchni i ilości użytego środka chemicznego Dursban zostało przedłożone przez RDLP w Łodzi w trakcie audytu PEFC (którego powierzchnia certyfikowana obejmuje całą RDLP) i zostało bezpodstawnie „przeniesione” do raportu z audytu FSC, co nie wydarzyłoby się, gdyby postępowania nie prowadziła ta sama osoba, w tym samym czasie.

Od odwołania przez 477 dni firma rozpatrująca skargę nie nawiązała kontaktu z RDLP w Łodzi. Nie mieliśmy więc możliwości wyjaśnienia sytuacji na wizji terenowej, która byłaby w tym przypadku wskazana. W przedłożonej decyzji o odrzuceniu naszego odwołania SGS South Africa nie przedstawiło żadnych argumentów, nie odniosło się w sposób szczegółowy do stawianych nam zarzutów.

Co więcej, w procedurze odwołań SGS Qualifor czytamy, że odwołujący winien znać osoby rozpatrujące skargę: „W ciągu 30 dni od daty zatwierdzenia odwołania Dyrektor Programu wyznaczy Komisję Odwołań składającą się przynajmniej z 1 bezstronnej osoby”. I dalej: „Osoba odwołująca się ma prawo sprzeciwić się wyznaczeniu jakiegokolwiek członka Komisji Odwołań”.

Z należytą powagą traktujemy zasady certyfikacji, jednak nie zgadzając się z ustaleniami audytora z firmy certyfikującej SGS Polska, mieliśmy prawo odwołana się od tych ustaleń. Prognozowanie konsekwencji zawieszenia certyfikatu dla RDLP w Łodzi odczuwalnych dla całej branży, pisanie o poważnych stratach lokalnych przedsiębiorców, jest nadużyciem, niepopartym żadnymi sprawdzonymi informacjami czy badaniami rynkowymi.

Chcielibyśmy jeszcze raz podkreślić, że certyfikacja jest dobrowolna, a decyzja o przystąpieniu do niej jest decyzją zarządcy terenu, w tym przypadku RDLP w Łodzi. Nie należy jednak zapominać, że to ustawodawstwo krajowe i obowiązujące reguły prawne oraz wewnętrzne uregulowania Lasów Państwowych gwarantują wysoką jakość gospodarowania powierzonym przez Skarb Państwa dobrem. Gospodarka leśna prowadzona jest z najwyższą dbałością o dobro lasów, niezależnie od posiadania certyfikatu FSC.

Przypominamy, że Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Łodzi nieprzerwanie jest posiadaczem certyfikatu PEFC, największego międzynarodowego programu certyfikacji lasów, przyznanego przez Polskie Centrum Badań i Certyfikacji w oparciu o przeprowadzony w grudniu 2020 r. audyt.

Z poważaniem,
zespół RDLP w Łodzi.